Skip to content
ActiePlanP

Menu

  • Start
  • Uitleg
    • Uitleg thema’s
  • Alle Verhalen
    • Zoeken op thema
    • Zoeken op woord
  • Deel jouw verhaal
  • Een vraag
deelnemen_aan deelnemen_aan organiseren vriendschap_en_relaties zorgen_of_twijfels

Verhaal van het gezin van Jan


[responsivevoice voice=”Dutch Female” buttontext=”Luister naar dit bericht”]

Persoonlijke gegevens

Naam:
Dit verhaal gaat over het gezin van Jan. Om een beter beeld te krijgen van het gezin van Jan, stellen we de gezinsleden voor.

Het gezin van Jan bestaat uit een mama, papa en vier kinderen. Mama is huismoeder en neemt de zorg van de kinderen op haar. Papa is kwaliteitsmanager en werkt heel hard en lang. De twee zussen van jan zijn een tweeling van 23 jaar. Zij zijn beide opvoedster bij jongeren met een mentale beperking. Jan is zelf 20 jaar en heeft een verstandelijke beperking en autisme. Jan heeft ook nog een jongere broer van 19 jaar. Jan en zijn broer wonen beide nog thuis.


Jouw PlanP Proces

Wat was jouw uitdaging of droom?

Dit gezin koos ervoor om anoniem te blijven. Daarom besloten wij om de namen in ons verslag te vervangen door fictieve namen. 

De ouders van Jan dromen van de mogelijkheid voor een deskundige en flexibele opvang voor Jan. Dit is er momenteel niet. Het is steeds nodig om (kort)opvang voor Jan zeer vroegtijdig in te plannen. Zo gaat hij soms wel eens naar een gespecialiseerde opvang voor mensen met autisme te Vollezele. Hier is het nodig om 6 maanden op voorhand een aanvraag te doen voor kortopvang. Het is niet makkelijk of vaak zelfs niet mogelijk om Jan mee te nemen naar een feestje, want niet alle evenementen worden 6 maanden op voorhand aangekondigd. Mensen/familie sturen eveneens bijna nooit 6 maanden op voorhand een uitnodiging. Het vraagt veel planning en organisatie en maakt impulsieve uitstapjes bijna onmogelijk. De gespecialiseerde opvang te Vollezele is ook de enige in België specifiek voor mensen met autisme en is niet meteen bij de deur. Een enkele rit van hun woonplaats tot Vollezele duurt 45 minuten. Mama en papa zijn het er over eens dat het makkelijker zou zijn wanneer er meer opvangmogelijkheden zijn.

Daarnaast krijgt dit gezin weinig steun van familie en vrienden. De ouders van papa woonden jaren in het buitenland. Veel vrienden hebben hun laten vallen. Een echt vangnet is er niet voor dit gezin. Dit doet de ouders veel verdriet. Hun droom is het hebben van een breder netwerk.

Binnen welk thema past jouw uitdaging of droom?
Deelnemen aan…, Organiseren, Vriendschap & relaties, Informatie, Zorgen & Twijfels

Met wie heb je Plan P gebruikt?

Studenten van de Universiteit van Gent hebben deze sessie begeleid. Mama en zus namen deel aan de sessie. De broer en papa van Jan en Jan zelf namen niet deel aan de sessie. Papa zat samen met Jan in de zetel. Wel probeerde papa het gesprek mee te volgen.

Hoe verliep deze samenwerking?

Wij werden zeer hartelijk ontvangen bij dit gezin. Zij spraken zeer open tegen ons en we hadden het idee dat we heel wat dingen konden en mochten vragen. Mama liet ons zelfs oude fotoalbums bekijken van de kinderen. Ze vertelde heel wat informatie en was blij haar verhaal met ons te kunnen delen. 


[/responsivevoice] [responsivevoice voice=”Dutch Female” buttontext=”Luister naar dit bericht”]

FASE 1: PROBLEEM BENOEMEN

Gebruikte techniek:
Spinnenweb

Wat was de uitkomst van deze stap:

Opvang vinden voor een jongere met een beperking is moeilijk. Dit zorgt voor andere uitdagingen of problemen:

  • Het gezin moet opvang zeer vroeg inplannen. Bijvoorbeeld zes maanden op voorhand.
  • Impulsieve uitstappen zijn bijna onmogelijk voor het gezin.
  • De ouders moeten ver rijden voor opvang de is gespecialiseerd in autisme.
  • Het gezin krijgt weinig steun van familie of vrienden.
  • Afspreken met vrienden is vaak te druk voor Jan.
  • Mama en papa hebben weinig tijd om met twee leuke dingen te doen.
  • De ouders maken zich zorgen over de toekomst.


    Dit zijn enkele uitdagingen of problemen die het gezin ervaren. Omdat het gezin zoveel uitdagingen ervaart is het voor hen moeilijk om het probleem te benoemen. Omdat ze geen duidelijke uitdaging hebben, zullen de volgende stappen moeilijker verlopen.

    Hier vindt u een foto van het spinnenweb: 
     

     


    [/responsivevoice] [responsivevoice voice=”Dutch Female” buttontext=”Luister naar dit bericht”]

    FASE 2: IDEËEN BEDENKEN

    Gebruikte techniek:
    Zee van ideeën

    Welke ideeën herinner je nog?

    Mama schreef in het rood, zus schreef in het groen. Papa was tijdens deze oefening iets anders aan het doen met Jan. Mama en zus denken ‘out of the box’, dit wil zeggen dat ze heel gekke ideeën bedenken en nog niet nadenken of de ideeën wel haalbaar zijn. Dat is goed, want in deze fase mag je heel gekke ideeën bedenken.

    De mama en zus van Jan noteerden volgende ideeën:
     

  • Specifieke kampen (mutualiteit) voor mensen met een beperking
  • Wisselwerking/beurtrol met andere ouder van kind met autisme
  • Extra activiteiten (bvb. kampen, bosklassen) vanuit school
  • Ouders die voorziening zelf mogen kiezen. Feit dat ouders van een kind met een beperking dit niet mogen doen, is discriminatie
  • Soort van babysittersbond voor mensen met een beperking
  • Groter netwerk om op terug te vallen
  • Meer gespecialiseerde opvang in centra
  • Geld! Om zorg te kopen zonder rekening te moeten houden met de wachtlijsten
  • ‘workshops’ voor (groot)ouders, babysitters,… waarin info wordt gegeven over mensen met een beperking zodat er in het algemeen meer begrip komt van mensen die dit niet      kennen
  • PAB-assistent; recht hierop krijgen + het bijhorende budget
  • Meer begrip en steun van de familie


    Hier vindt u een foto van het resultaat: 

     


    [/responsivevoice] [responsivevoice voice=”Dutch Female” buttontext=”Luister naar dit bericht”]

    FASE 3: IDEE KIEZEN

    Gebruikte techniek:
    Licht op groen?

    Welk idee hebben jullie gekozen?

    De meeste ideeën zijn noodzakelijk, maar weinig realistisch dat deze uitgevoerd zullen worden.

    Veel ideeën moeten op een hoger niveau ondersteund worden door bijvoorbeeld geld. Andere ideeën worden moeilijker om uit te voeren omdat men op anderen wil kunnen rekenen die er niet altijd zijn. Mama en zus vinden veel ideeën niet realistisch.

    In deze fase moeten zij een idee kiezen waarmee ze aan de slag willen gaan. Maar ze kiezen geen idee…

    De methodiek ‘licht op groen’ liet ons toe te selecteren aan de hand van drie kleuren waarbij elke kleur zijn eigen betekenis had. Groen = realistisch, oranje = hoognoodzakelijk en rood = de vraag ‘sta ik aan het stuur?’.

    Hier vindt u een foto van het resultaat: 


    [/responsivevoice]

    [responsivevoice voice=”Dutch Female” buttontext=”Luister naar dit bericht”]

    FASE 4: IDEE VOORSTELLEN

    Gebruikte techniek:
    Fotoverhaal

    Hoe ben je aan de slag gegaan met dit idee?

    De studenten maakten samen met de ouders een collage aan de hand van foto’s in tijdschriften en folders. In deze collage worden alle voorgestelde ideeën besproken. De collage bespreekt alle voorgestelde ideeën in plaats van één gekozen idee. Dit zorgt ervoor dat het heel moeilijk zal zijn om actie te ondernemen. Het resultaat van deze Plan P sessie is de collage die de vele ideeën bespreekt. Eigenlijk zou het resultaat van een Plan P sessie een duidelijk idee moeten zijn, zodat het gezin een plan tot actie heeft om het probleem aan te pakken.

    Onder de foto wordt de collage besproken van links naar rechts.

  • De vraagtekens + ‘iets niet begreep’ -> Organiseren van workshops om buitenstaanders meer inzicht te laten krijgen in de situatie.
  • Kinderen bij elkaar in een soort klas -> Meer gespecialiseerde opvang in centra
  • Jongen & meisje in een rolstoel, samen spelend -> Mogelijkheid tot het aangewezen krijgen van een PAB-assistent.
  • ‘Vakantiefoto’s’-> Meer mogelijkheden om je zoon/dochter op specifieke kampen te laten gaan voor kinderen met een beperking.
  • Mensen rond de tafel -> Een goed uitgebouwd netwerk waarvan je zeker kan zijn dat de leden je steunen, proberen helpen (waar mogelijk) en begrip hebben voor de situatie.
  • Meisje in de winkel + ‘kiest’ -> Ouder met kinderen zonder een beperking mogen voorzieningen zelf kiezen. Dit is discriminerend t.o.v. ons. Wij mogen geen voorziening kiezen, het wordt ons toegewezen.
  • Winkel + ‘Ik koop wel’ -> In plaats van de lange wachtlijsten, waarom geen geld krijgen zodat we de nodige zorg zelf kunnen kopen.
  • Sportende kinderen -> Extra activiteiten vanuit de school georganiseerd.
  • Draakje met papfles -> Oprichting van een soort van babysittersbond specifiek waar gezinnen met kinderen met een beperking beroep op kunnen doen.
  • Overstekend meisje -> Oplossing vinden voor de hele lange wachtlijsten die heel frustrerend zijn.

    [/responsivevoice]
  • © 2023 ActiePlanP